Wie ben ik?
Ik ben altijd opzoek naar de nuance en probeer het verhaal te zien achter de zichtbare werkelijkheid.
Motto:
Het is de moeite waard om niet te denken: ’hé, een vogel’, maar: ‘hé, een witte kwikstaart’.
Wie meer benoemt, ziet ook meer, en wie van plan is te gaan benoemen, let beter op.
Uit: Dichtersgesprekken
Annette Oorthuysen
Ook aanwezig op:
Wat is dat toch met Singapore?
Als docent Nederlands en coördinator internationaliseren ben ik nauw betrokken bij onderwijs. Alles wat met onderwijsontwikkeling te maken heeft, heeft mijn belangstelling en bovenal in relatie tot talentontwikkeling.
Als coördinator excellent leren heb ik ruime ervaring met begaafde en hoogbegaafde leerlingen. Na onderzoek voor mijn afstudeerscriptie werd een duidelijk verband aangetoond met leerlingen die uitvielen én of doubleerden terwijl je dat op basis van hun cognitieve kwaliteiten niet zou verwachten. Ik heb me altijd sterk willen maken voor deze specifieke groep leerlingen en dit was ook de aanleiding voor de eerste studiereis op uitnodiging van Maureen Neihart. Zij was destijds onderzoeker aan het National Institute of Education, het was een verkenning van bestaande programma's voor bovengemiddeld slimme leerlingen.
Ik zie mezelf vooral als onderzoeker: altijd op zoek naar antwoorden en ontwikkelingen. De meerwaarde van waardevolle initiatieven ontstaat door deze kennis en inzichten te delen, zodat er begrip ontstaat en er waar nodig verandering kan optreden. Verbinding en samenwerking zijn van groot belang. Juist de samenwerking met dit land, dat in vele opzichten zo verschillend is van Nederland.
Wat is dat toch met Singapore, dat kleine landje dat gelijktijdig land, stad en eiland is en zich ‘city of the future’ noemt.
De eerste keer dat ik een bezoek bracht was in 2015, daarna ben ik er ieder jaar één -of tweemaal geweest. Het land heeft me te pakken; er is iets magisch met Singapore: oosters en tegelijkertijd zo westers; oude en nieuwe tradities en culturen; innovatie en design; onderwijsresultaten die al jaren op de nummer één ranking lijst staan en niet te vergeten het altijd aanwezige groen. Een stad met ruimtegebrek, die noodgedwongen de hoogte in is gegaan maar tegelijkertijd beseft dat een groene omgeving van levensbelang is voor het welzijn van zijn inwoners.
Wat mij het meeste heeft geraakt zijn de persoonlijke ontmoetingen; ontmoetingen met Singaporezen die boeddhist, hindoe, christen of moslim zijn. De diversiteit onder de bevolking is enorm, toch zie je vooral mensen die zich gezamenlijk sterk maken voor hun land; het gaat zelfs zo ver dat alle feestdagen door ieder worden erkend. In 2017/2018 heb ik me voor enkele maanden gevestigd in de stad om een beter beeld te kunnen vormen dan wanneer je er als toerist een week doorbrengt.
In deze periode heb ik mij geen moment eenzaam gevoeld. De mensen die ik heb ontmoet zijn geduldig, vriendelijk, nauwgezet en bereid hard te werken. Ik heb diverse scholen en onderwijsinstellingen bezocht zoals het ministerie van onderwijs, het NIE (National Institute of Education) en The Academy of Singapore Teachers.